اصلا حسین جنس غمش فرق می‌کند
این راه عشق، پیچ و خمش فرق می‌کند!
اینجا گدا همیشه طلبکار می‌شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می‌کند!
به نام نامی سر، بسمه تعالی سر
بلند مرتبه پیکر، بلندبالا سر
فقط به تربت اعلی، سجده خواهم کرد
که بنده‌ی تو نخواهد گذاشت، هرجا سر
قسم به معنی لا یمکن الفرار از عشق
که پر شده است جهان، از حسین سرتاسر
این سه سالگی اوست که در ویرانهای کنار کاخ سبز، به اهتزاز درآمده و مکر خاندان ابوسفیان را به زانو درآورده است
* * * * * * * * * *
پدر آمد دل شب گوشه ویرانه به خوابم ریخت از دیده بسی بر ورق چهره گلابم گفت رویت ز چه نیلی شده زهرای سه ساله مگر از باغ فدک بوده به دست تو قباله
گنجشک پر، جبریل پر، بابا... سه نقطه...
من پر، تو پر، هرکس شبیه ما... سه نقطه...
عمه..، نه عمه بالهایش پر ندارد
حالا بماند در خرابه تا...سه نقطه...
این محو یکدیگر شدن در این خرابه
یا اینکه ما را می پراند یا...سه نقطه...
اصلاً چرا من خواستم پیشم بیایی
بابا شما که پا نداری تا...سه نقطه...
یادت می آید روزهای در مدینه
دو گوشواره داشتم، حالا...سه نقطه...
وقتی لبت را زیر پای چوب دیدم
می خواستم کاری کنم امّـا...سه نقطه...
انگشت خود را جمع کرد و ناگهان گفت
انگشت پر، انگشتر بابا...سه نقطه...
علی اکبر لطیفیان
چون زخم های روی تنت گریه ام گرفت
از پـیــرهـن نــداشـتـنـت گریه ام گرفت
بـا دیـده هـای سـرخِ جگـر مثـل مـادرم
هنگام دست وپا زدنت گـریـه ام گـرفت
جـایـی بـرای بـوسـه بــرادر نـیـافــتم
از نیـزه هـای در بـدنت گـریه ام گـرفت
تا دیـدم آن سـواره ولـگـرد نـیـزه دار
بــر تـن نـمـوده پـیـرهنت گریه ام گرفت
وقـتـی شنـیـدم از پسـرت ای امام اشک
یـک بـوریـا شـده کـفـنـت گریه ام گرفت
وحید قاسمی
ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان
مثل تیری که رها می شود از دست کمان
خسته از ماندن و آماده رفتن شده بود
بعد یک عمر رها از قفس تن شده بود
