عاشورا، چرا؟
چرا عاشورا اتفاق افتاد؟ ریشه درچه مسائلی داشت؟ چه درسها وپیامهایی دارد؟
برای رسیدن به پاسخ این سؤال ها باید جریان عاشورا را بازشناسی کنیم تا بتوانیم حقیقت آن را دریافته، ازآموزه هایش بهره گیریم.
در نوشته پیش رو سعی مان بر این است تا به گوشه ای از دیدگاهها ونظریات ولی امر مسلمین حفظه اللّه دراین باره اشاره کنیم.
بدون شک، این جریان را بایدبزرگ ترین مصیبت دانست؛ فاجعه ای بس بزرگ و تکان دهنده و بی نظیر که روح هر آزاداندیشی را آزرده خاطرمی کند؛ همچنان که در زیارت عاشورامی خوانیم: «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ؛ اما چگونه کار به اینجارسید که بزرگ ترین فاجعه انسانی به دست شقی ترین افراد بر ضد برترین افراد، یعنی آل اللّه روی داد. به تعبیر مقام معظم رهبری (مدّظلّه العالی) «جادارد ملت اسلام فکر کند که چرا پنجاه سال بعد از وفات پیغمبر صلی الله علیه و آله کار کشور اسلامی به جایی رسید که همین مردم مسلمان از وزیرشان، امیرشان،سردارشان، عالمشان، قاضی شان،قاری شان گرفته، در کوفه و کربلا جمع بشوند و جگرگوشه همین پیغمبر صلی الله علیه و آله را با آن وضع فجیع به خاک و خون بکشند؟ آدم باید به فکر فرو برود که چرا این گونه شد؟... کار به جایی برسد که جلوی چشم مردم، حرم پیامبر صلی الله علیه و آله را بیاورند توی کوچه و بازار، به آنها تهمت خارجی بزنند.»
